“Ook hier niks. Jij al iets gevonden Rob?” Zei Tim verslagen terwijl hij zich met een plof op de rand van de plank liet vallen. “Nee, maar ik zit met een ander probleempje,” piepte Rob, “Ik denk dat ik niet naar beneden kan.”
“Naar beneden?” Vroeg Tim, die om zich heen keek op zoek naar zijn neefje. In het torenhoge pak hagelslag kon hij niet zitten, en ook niet in de pot appelstroop die ze vorige week buit hadden gemaakt. “Waar zit je dan?”
“Hier, Tim, help me nou!” Vanuit een verre hoek klonk een schamper gerinkel. Een geklingel zelfs. Tim trippelde op zijn laarsjes naar het steeds paniekeriger wordende geluid toe. Daar zat Rob. Bovenin een schommelende toren van theekopjes. “Ik kan het niet!” Piepte Rob. “Het is veel te hoog, alles valt om!” “Heb je het al geprobeerd?” Vroeg Tim. “Nee-“ zei Rob. “Nou,” zei Tim, “Laten we dan daarmee beginnen.”